ODOSOBNIENIE

Na zewnątrz wirus gniotący wiosnę podeszwą śmierci.

Na zewnątrz nieczynne lasy i parki. Na zewnątrz trawa

wypalana przez nikogo. Nikt chodzi i podkłada ogień.

Na granicy wnętrza i zewnętrza okno z szerokim parapetem.

Na parapecie słoje z wermutem. W wermucie ukryta pamiątka

jasnych czasów. W wermucie ślad słodyczy, sto uciech.

Kilka łyków, nieskończenie wiele odczuć. Nieskończenie wiele

chwil. Dźwięków. Obrazów. Wszystko na swoim miejscu.

Kilka łyków. Sklejone usta. Milczenie nie takie złe.