Słowiańska tradycja

Z MIŁOŚCI DO DZIADÓW

Krzepki młodzian z okolic Małkini

z cudakami porządek zwykł czynić, 

zatem wśród maskarady,

do wiedźm wrzeszczał: są Dziady!

i radośnie wypłacał im z dyni.

A w nocy nieco inaczej..

SENNIE

Śpię z rozumem. One już się zbudziły.

Wychodzą, chodzą, szkodzą. Są. Wypełniają

po brzegi zamknięte pomieszczenia. Drapią

po ścianach zostawiając niewidzialne ślady.

Pokonują przeszkody nie do pokonania. Prowadzi je

jakaś ciemna, zimna siła. Czują się jak u siebie.

Bez śladu amoku, z wyrachowaniem wykonują

swoje brudne obowiązki. Skutecznie i metodycznie.

Pulsuje plamka na mózgu. Żadna tomografia

jej nie pokaże. Ale puls niesie się. Nie zanika.

Nie słabnie. Otwierają się zakurzone szuflady.

Głosy i obrazy utrwalone na starych nośnikach.

Nic się nie śni. Wszystko jest. Wszystko będzie.

Powyciągane, pomieszane. Żadnego porządku.

I wszędzie noc. Noc na zewnątrz i w środku. Noc

gęsta i ponadczasowa. Rozsiewająca czarne piegi

na przyszłych dniach.

I jak tu żeglować?

ŻEGLARZ

Pewien żeglarz, raz stojąc przy kei,

ujrzał tarło sielawy i siei.

Sam się nie tarł od dawna,

myśląc: moc ma niesprawna,

skoczył w wodę i rzekł: panta rhei.

Smutne życie pantoflarza

PANTOFLARZ

Raz pantoflarz z okolic Parczewa,

gdy na rożen kurczaka nadziewał,

rzekł do siebie: ptaszysko

teraz w... tyle ma wszystko,

ja przed żoną bez przerwy zaś zwiewam.

Hej, na hali...

JUHAS I BACA

Młody juhas, gdy chodził do pracy,

niósł ze sobą pół litra dla bacy.

Wypijali je razem,

potem spali pod gazem,

przez sen łkali: do boju Polacy!

Fryzjer jak szewc

FRYZJER

Stary fryzjer jak szewc pił... maślankę

przy goleniu: cyk! – golnął jej szklankę,

były także momenty,

że gdy ciął, bywał wcięty

po jogurcie – przy wódce: nein, danke.

Ach, ci ideowcy!

POLICJANT

Raz ambitny policjant z drogówki

nie chciał przyjąć wysokiej łapówki.

Oburzony kierowca

śmiał się w głos z ideowca,

mówiąc: bracie, weź chociaż dwie stówki!

Szyny, szynki...

MOTORNICZY

Motorniczy z okolic Cieszyna

nie potrafił utrzymać się w szynach,

gdy się w pracy zatracał,

to tramwaje wywracał,

wykolejał się też po godzinach.

Jak to w Afryce...

PANCZENISTA

Panczenista z dalekiej Afryki

miał na torze wspaniałe wyniki.

Jeździł zwłaszcza w południe,

bo świeciło mu cudnie

słońce pośród owacji publiki.

Czy donosy są ok?

POLICJANT

Nieruchawy policjant z Poznania

nienawidził wprost przesłuchiwania.

Lubił czytać donosy,

bo jak mówił: te głosy,

są to wszak literackie zeznania.

Miłość ma moc

ŻUCZEK GNOJAK

Żuczek gnojak, gdy toczył swą kulę,

tak do żony odzywał się czule:

gdy kończyny umyję,

będę pieścił twą szyję

i do snu cię łagodnie utulę...

Ach, te mięczaki!!!

LARYNGOLOG

Laryngolog z okolic z Wrocławia

do pacjentów swych zawsze tak mawiał:

zrobię w uszach wam braki,

bo uwielbiam ślimaki,

ich konsumpcja przyjemność mi sprawia.

Trzeci raz na ten sam temat...

KULTURYSTA

Kulturysta spod Władysławowa

wciąż sterydy w swym ciele lokował,

po kuracji koksami

mózg mu obrósł mięśniami

i tak spęczniał, że pękła mu głowa...

Kaloryfer jak się patrzy

KULTURYSTA (wersja II)

Kulturysta z mięśniami jak skały

szedł deptakiem i płytki pękały,

panie mówiąc: ach, miły!

kaloryfer tuliły,

w jego cieple radośnie się grzały.

Nie ma lipy!

KULTURYSTA

Pewien wielki jak tur kulturysta

umiał świetnie ze sztangi korzystać,

imponował niewieście,

gdy na gryfie miał dwieście

albo dwieście pięćdziesiąt. I trzysta!

Krosty

***

Wdepnąć w świat. Można oczywiście

nie pokazywać nic. Nie zmienić

wyrazu twarzy, nie poruszyć nerwowo

czymś do ruszania. Zastygnąć. Czekać.

Całe moje państwo jest krostą na

mapie. Całe moje miasto jest małą

krostką. Jestem dzieckiem specjalnej

krostki. 

Z cyklu "OSOBOWOŚCI"

MIĘCZAK

Pewien pan trochę już zapuszczony

krzyczał w kącie,  że jest oburzony,

lecz na forum cichutko

„jest ok” – mówił krótko,

po czym śmiał się dość zadowolony.

Gru jak żywy

MINIONKOWA POSTAĆ

Pewna beza jak Gru wyglądała

i pożarcia ogromnie się bała,

lecz miłośnik słodyczy

się z tym strachem nie liczył,

więc dodatkiem do kawy się stała...

Bez tytułu

***

Wstałem i idę. Mogłem leżeć, ale posuwam się. Spełniam

wolę, nikt nie pyta czy wolę to naprawdę. Ból w krzyżach

jest zawsze tak blisko, że aż we mnie.

Kładę się czasem zmieniając kształt, kładę się jak rzecz

się kładzie bezmyślnie. To wszystko jest lasem i wszędzie

są drzewa, wszędzie jest drewno, drewno w poziomie i pionie.

Takie całkiem poważne słowa...

KREDĄ

Mój Bóg nie ma długiej siwej brody.

Mój Bóg wcale nie wygląda i nie jest

do nikogo podobny. Mój Bóg nie jest

drewniany i nie ma też ołowianej zakurzonej

twarzy. Mój Bóg nie czeka na pocałunki,

choć czasem trzeba całować gips i lakier.

Mój Bóg nie jest szpetny, bo artysta miał

zły dzień. Mój Bóg nie jest brzozową gałązką,

z której w końcu opadną liście. Mój Bóg nie

jest zielony, bo jakaż wspaniała musiałaby

być zieleń. Mój Bóg w czasie świąt nie jest

silniejszy i większy w swej przezroczystości.

Nie nazwę tego. Wiatr odszedł na chwilę

i czekam na jego powrót.

Zawsze z prądem...

OPORTUNISTA

Oportunista wyczekuje. Czai się.

Nastawia uszu. Nie nadstawia

karku. Krąży, nawet siedząc.

Ustawia się wciąż żeby

się ustawić.

Nie odzywa się niepotrzebnie.

Język ma cały pogryziony.

Ale języka nie pokazuje,

z żadnego powodu.

Chrząknie

kiedy trzeba. I kiedy trzeba

uśmieje się setnie. Najlepiej

kiedy nikt nie widzi. Lub

kiedy widzą wszyscy.

Czasem, żeby

zobaczył ten, który powinien. Musi

być dobrze. Źle być nie może.

Na źle nie można sobie

pozwolić. Już nawet

w lustrze

wszystko w porządku. Żyje. Płynie.

Bo płynie wszystko. A to już

przecież filozofia.

Z filozofią

lepiej nie

walczyć.

Charakter Pluskwy

KUMPEL NA SIŁĘ

Pewien facet chciał z Pluskwą się bratać,

lecz ten mówił: idź liście zamiatać!

Ty kapusto, pachołku,

chwilę byłeś na dołku,

nie dla ciebie więzienna herbata...

Nie ma bata na Mietka!

MIETEK RZĄDZI!

Pewien gość, "wielki" (ale nie święty),

w Sandomierzu raz został ujęty.

Glina większy od niego

rzekł: na dołek, kolego,

pójdziesz teraz i zmięknie ci wentyl...

W Sandomierzu

U MATEUSZA

Pewien pan wpadł do księdza na słowo,

chciał się cieszyć wspaniałą rozmową.

Znalazł cud- spowiednika,

ten kontaktu unikał,

był figurą, lecz tylko woskową...

Jesiennie

BELFER

Pewien belfer dość często na oknie

wolność chwalił zbyt głośno, pochopnie.

Patrzył w jesień i wołał:

ależ pięknie dokoła,

ja zaś w pracy, a niech mnie gęś kopnie!!!

Ach, te owowce

OWOCOLUBNY

Pewien pan wprost uwielbiał owoce,

spędzał z nimi dnie całe i noce.

w weganina się zmieniał,

tatar jadł od niechcenia,

jednak ten źródłem był rozochoceń...

Ptaszki

PTASIA DIALEKTYKA

Pewien ptaszek wciąż kłócił się z żoną,

zdobiąc skronie zwycięstwa koroną.

Ona pośród stu uciech,

zasiadała na drucie,

by ten sukces był wciąż niewiadomą...

Po raz trzeci poezja

NA WSTRZYMANIE

Zaciśnij pięści. Nic nie mów. nie wybuchaj.

Stój w miejscu, zamknij oczy. Wyobraź sobie

jakieś swoje cokolwiek. Oddychaj.

Trzymaj tak. Choćby trzeszczały kości. Choćby

bladość. Choćby gorączka. Nie daj się. Nie pozwól

robić z sobą tych rzeczy. nie pozwól

siebie bezcześcić. Zaciśnij pięści. Wytrzymaj.

zatamuj żółć. Bo pożałujesz. Bo nie warto.

Nie opłaca się inaczej. Inaczej przegrasz.

Drżyj do woli. To przejdzie. Uwierz. To

nie trwa wiecznie. Przekonasz się.

Pokonasz to. Zaciśnij pięści.

Żyj.

Znów trochę poważniej

W MIEJSCU

Nie sprzeciwiam się. Siedzę. Patrzę. Słucham.

Koncentruję się. Zbieram myśli, zbieram obrazy

w pamięci epizodycznej. Zapełniam się tym.

Czekam. Doczekam się.

Ważę każdą drobinkę. Każdy mało widoczny

element.

Zmieniają się rządy. I twarze, które nabierają

mnie od lat, nabierają cech starości. Czas

zimnym palcem rysuje wyraźne kreski.

Znam ten palec. Przychodzi do mnie

i tnie. I ślizga się

po wypłowiałych kolorach.

Nie sprzeciwiam się. Normalna kolej

rzeczy. Normalny pociąg

do śmierci.

Bez żadnych opóźnień.

Dziś poważniej

WSKRZESZANIE

Staram się. Po wielu małych śmierciach,

letargach, przekraczaniu granic. Staram

się wciąż trzymać odpowiednich słów.

Życie, radość, łaska, może nawet miłość.

Od święta.

Otrząsam się ze starości, która mnie obrasta.

Werwa mnie nie dotyczy. Rozdrapali ją

inni – do krwi. Wypadam z obiegu. Mam

w kieszeniach stare bezwartościowe banknoty.

Mam w głowie zakurzone obrazy. Mam

alergię na kurz. Nie leczę się. Nie mam

aktualnych szczepień. We wnętrzu toczę

pianę. Na zewnątrz toczę maleńkie ciche

wojny.

Bez munduru, bez broni. Stawiam opór.

Złoto dla Polski!!!

POLACY MISTRZAMI ŚWIATA!

POZIOM WYŻSZY NIŻ WZROST ZAWODNIKÓW,

DLA KIBICÓW EMOCJI BEZ LIKU.

SERWIS, ODBIÓR, BLOK, ATAK,

ZŁOTY BŁYSK MISTRZOSTW ŚWIATA,

POLSKI SPORCIE, WCIĄŻ TO MULTIPLIKUJ!