Zawsze z prądem...

OPORTUNISTA

Oportunista wyczekuje. Czai się.

Nastawia uszu. Nie nadstawia

karku. Krąży, nawet siedząc.

Ustawia się wciąż żeby

się ustawić.

Nie odzywa się niepotrzebnie.

Język ma cały pogryziony.

Ale języka nie pokazuje,

z żadnego powodu.

Chrząknie

kiedy trzeba. I kiedy trzeba

uśmieje się setnie. Najlepiej

kiedy nikt nie widzi. Lub

kiedy widzą wszyscy.

Czasem, żeby

zobaczył ten, który powinien. Musi

być dobrze. Źle być nie może.

Na źle nie można sobie

pozwolić. Już nawet

w lustrze

wszystko w porządku. Żyje. Płynie.

Bo płynie wszystko. A to już

przecież filozofia.

Z filozofią

lepiej nie

walczyć.