Uwaga Sylwester!

LIMERYK SYLWERSTOWY

Pewien gość po imprezach się pętał,

przed północą już nic nie pamiętał…

Cóż – wypijał swój przydział,

fajerwerków nie widział,

takie zatem memento. I puenta.

W walce z otyłością

TERAPIA POŚWIĄTECZNA

Pewną pannę zamknięto raz w wieży

i głodzono ją tam jak należy,

mnóstwo miała tam wody,

by nie stracić urody,

w cudną dietę musiała uwierzyć…

Chwalipięta

SŁABY SCRABBLISTA

Pewien pan, choć był cienkim scrabblistą,

chwalił się swych wyczynów cud-listą:

zjadał pięć zapiekanek,

pił do tego pięć szklanek

wypełnionych nie wodą (choć czystą).

Trener

COACH

Pewien coach pragnął znów być prymusem,

nabiał więc woził wciąż yajobusem.

Mówił często: atleci,

białko moc w was roznieci,

wszystkie ciuchy wnet staną się kuse!

Najlepsza dieta!

ŚWIĘTA, ŚWIĘTA I…

Pewien gość dość miał karpia i uszek,

kulinarnych świątecznych wymuszeń,

zatem – cóż – ruszył głową,

zaczął dietę kluskową,

wyrzeźbiony w mig będzie miał brzuszek! 

Golfowo!!!

GOLF. PO PROSTU GOLF!!!

Pewien pan pisał wciąż limeryki,

na śmieszności zastawiał więc wnyki,

wreszcie golf się pojawił,

zatem chętnie go sławił

chciałby wierniej nie stracić publiki…

Wigilia

Z cyklu „Przygody Izydora”

WIGILIA

           

            Wigilia Bożego Narodzenia w domu Izydora była dniem wyjątkowym. Od samego rana rozmrażały się wszelkiej maści pyszności. Izydor był człowiekiem przedsiębiorczym, a nade wszystko oszczędnym. W ubiegłym roku, zaraz po świętach, kupił na stoisku z przecenami paczkę pierogów z grzybami i kawałek patroszonego karpia. Poza tym zamroził w pudełku dwie chochle barszczu (w którym pływały jeszcze trzy uszka), bo przecież nie warto się przejadać.

            Stał właśnie przed lustrem, golił się i nucił kolędy, kiedy usłyszał pukanie do drzwi. Bardzo nie lubił takich sytuacji – był w samych slipkach, miał pianę na twarzy, a ktoś właśnie czekał na niego przed drzwiami. Spojrzał przez wizjer i zobaczył dziwną postać. Ktoś w kożuchu i futrzanej czapce machał do niego radośnie.

            Otworzył drzwi i od razu usłyszał:

– Przybieżeli do Betlejem pasterze! Hej! Grają skocznie Dzieciąteczku na...

– Dosyć! – przerwał Izydor. – O co chodzi? Jacy pasterze? Sam pan tu jest. I po co panu ten kożuch. Na dworze jest plus siedem stopni.

– Poczekaj pan. Spokojnie. Bez nerw – odezwał się człowiek w kożuchu. Nie jestem sam. Spod kożucha wyskoczyły dwa karły w samych slipach i zawyły z całych sił:

– Chwała na wysokości, chwała na wysokości, a pokój na ziemi!

            Izydor patrzył i nie wierzył. Choć był przecież wierzący. Wybierał się zresztą na pasterkę. Ale to dopiero za kilkanaście godzin. O co tu chodzi?

– Widzisz pan, gdybyś pan chwile poczekał, efekt byłby znacznie lepszy. Bo to jest show, panie ładny. Teraz takie rzeczy się robi. Jestem Kacper, a to Melchior i Baltazar. Klasyczni kolędnicy nie mają już takiej rangi. Czasy się zmieniają. Zdębiał pan, jak widzę. Ale spokojnie – wszyscy dębieją. I na tym polega efekt.

– A turoń to gdzie? A gwiazda? – zapytał Izydor

Kacper lekko się przesunął. – Nie mamy turonia i gwiazdy. Ale u nas gwiazdą jest on – na podłodze stał zrobiony prowizorycznie żłóbek, w którym leżał kolejny, niedogolony  karzeł i szczerzył się z całych sił.

– Won mi stąd! – krzyknął Izydor – Będą sobie żarty stroili ze świąt, jeden z drugim. Wynocha! Kto was w ogóle wpuścił do klatki?

– Dobrzy ludzie – odezwał się karzeł ze żłóbka. To nie wspomoże pan kolędników?

– Nie, nie i jeszcze raz nie! Proszę stąd iść, bo źle się to dla was skończy!

            Izydor wrócił do domu. Po kilku minutach puls wrócił do normy. Szybko zapomniał o wizycie kolędników. Ogolił się porządnie, wyprasował białą koszulę, nakrył do stołu i wraz z pojawieniem się na niebie pierwszej gwiazdki zasiadł do stołu. Barszcz z uszkami smakował jeszcze lepiej niż w ubiegłym roku. Karp był wprost wspaniały.

            Myśl o pasterce elektryzowała Izydora. Jeszcze przed dwudziestą trzecią trzydzieści wyszedł z domu. Zamykając mieszkanie zauważył coś na drzwiach. Ktoś, mniej więcej na wysokości klamki, napisał białą farbą w spreju: Ebenezer Scrooge!!!

Zima, zima, zima, pada, pada...deszcz

TROSKI ŚNIEGOLUBNEGO DZIECIĘCIA

Pewne dziecię wciąż lgnęło do śniegu,

cóż – śnieg zimą był w pierwszym szeregu,

a tu dni dżdżysto-mgliste,

święta nieco wodniste,

weź tu w sankach na trawie poleguj…

Zielona Karta to jest to!!!

ZIELEŃ Z ŻÓŁCIĄ

Pewien pan, tak na oko emeryt,

zdał egzamin i happy był very.

Zdobył Kartę Zieloną

i z radości wręcz płonął,

bo posiadał już żółte papiery…

Z anarchią nie ma żartów

W OBLICZU ANARCHII

Pewien facet raz kupił Malucha,

co dzień chuchał na niego i dmuchał,

lecz anarchia zimowa

zawsze była gotowa,

by się zjawiać w bielutkich kożuchach…

Upokarzające życie

FANTOM

Stary fantom, już nieco zniszczony,

tak o ludziach wciąż mówił do żony:

ach, umiaru nie mają

i mnie co dzień dmuchają,

a ja czuję się upokorzony…

Straszek

PODWODNA KONSTATACJA

Pewien pan, gdy nurkował w basenie,

był w wewnętrznej rozsypce, czuł drżenie.

Myślał: zje mnie wieloryb,

grzesznik wszak ze mnie spory,

niczym węgiel mam czarne sumienie…

Sikacz łóżkowy

W BLASKU ERZACU

Pewien dzieciak miał księżyc z plastiku,

w jego blasku co noc robił siku.

Gdy sen przyszedł uroczy,

to z radością się moczył,

bo po prostu nie cierpiał nocników…

Słabeusz

SŁABEUSZ

Pewien pan kawę pił w środku nocy,

kofeiny pożądał pomocy.

Chciał aktywny być w sieci,

lecz wśród postów zamieci

w sen się sam wystrzeliwał jak z procy…

Osioł z genem świni

OSIOŁ

Pewien osioł jadł co dzień banany,

(także skórki – i z tego był znany).

Małpy drwiły więc z niego

i mówiły: kolego,

smak jak knur masz wysublimowany…

Wredota

PRZEDŚWIĄTECZNE NERWY

Pewna pani wciąż miała humory,

żółci w ciele – no cóż – zapas spory,

myjąc okna wrzeszczała:

basta! służką się stałam!

Mąż w fotelu przeżywał horrory…

Okrutnik!!!

ZWYRODNIALEC

Pewien facet wciąż sidła zastawiał

i z radością dzieciakom tak mawiał:

grzeczność nic dziś nie znaczy,

Santa Claus was uraczy

podarkami, niech każdy zamawia!

Ach ta Japonia!

ZAUROCZONY JAPONIĄ

Pewien pan ciastka jadł z Hokkaido,

brzuch wypełniał i wzmacniał libido.

Czuł się niczym samuraj,

chociaż brzuchem wciąż szurał

po podłodze, ach straszny to widok…

Moja cera :-)

FANABERIE

Nastolatka z zabrzańskiej Jedynki

w cud-maseczkach robiła wciąż minki.

Skórę tak oczyszczała,

czyżby mydła nie znała?

Stare chłopy się śmieją, dziewczynki…

Ja pierniczę!

STARY PIERNIK

Pewien pan piekł pierniki w Adwencie

i że młody jest wciąż wierzył święcie,

lecz tak rzekła mu żona:

gdy wałkujesz, to konasz,

możesz umrzeć tu w każdym momencie…

Wedle ludowej mądrości...

PIROMANEK

Pewien chłopczyk wciąż ognia się tykał,

zwykłych zabaw dziecięcych unikał,

palił liście, patyki

i się cieszył jak dziki,

jednak kiedyś się w nocy posikał…

Blaski i cienie

ELEKTRYK

Pewien pan prądem drzewo podlewał,

podlewając radośnie tak śpiewał:

każda będzie lśnić gałąź,

blasku wszak w ludziach mało,

niechaj więc emanują nim drzewa.

Ptaki i ludzie

MODRASZKA

Pewna bardzo żarłoczna modraszka

tam wchodziła, gdzie ryżyk i kaszka.

uwielbiała butelki,

bo w nich zapas był wielki,

ludzie również gustują we flaszkach…

ALBINOS

WET ZA WET

Pewien młody albinos z rogami

wciąż uganiał się za samicami,

nie chciał wracać do żony,

cóż – był podle zdradzony,

albinizmem więc inne chciał mamić…

Coś poszło nie tak...

SMUTNA BAJECZKA NA DOBRANOC 😉

Pewien Mikuś się wspinał pomału,

szło mu tak sobie, nie było szału,

miał słabe ręce,

spadł! Szlus, nic więcej.

Cóż, nie miał mitry i pastorału…

Zima, zima, zima...

WIELBICIELKA ZIMY

Pewna żądna opadów panienka

wciąż mówiła: przed śniegiem nie pękam,

lecz gdy puch pojawił,

niespodziankę jej sprawił

i powstała zabawna dość scenka…

Chłop lemur

LEMUR

Pewien lemur się uczył od ludzi,

nikt sarkazmu w nim nie mógł ostudzić,

gruboskórny szalenie,

patrzył z lekceważeniem

i że wciąż jest zwierzęciem się łudził…

Biała śmierć

BAJKA NA DOBRANOC 😉

Pewien pan jadł codziennie słodycze,

nie znał ruchu – fizycznych cud-ćwiczeń,

więc dziś cielsko ma spore,

stał się strasznym potworem,

dziur w zębiskach po prostu nie zliczę…

Herbata to jest to!!!

HERBATA MA MOC!

Pewien pan pił codziennie herbatę,

mówił wciąż, że ów płyn rządzi światem.

Zapas herbat miał wielki,

zlany w puszki, butelki,

picie wzmacniał niejednym wiwatem!

Spryciarz

MĄDRA GŁOWA

Pewien pan wciąż na koncie miał braki,

zatem zaczął hodować zderzaki,

cóż – obficie podlewał,

a gdy rosły, tak śpiewał:

majętności przecieram dziś szlaki!