BIEGUNY

Gdzieś trwa wojna, a u mnie pokój.

Spokój. Budzik o piątej trzydzieści –

nieco szybsze bicie serca. Toaleta,

śniadanie, kawa. Rozmowa z Nim.

Jego mruganie przez żaluzje.

Gdzieś bomby spadają jak liście.

U mnie liście powoli zmieniają kolor.

On patrzy na wszystko po swojemu.

Daje do myślenia. Myślę. Nie wierzę,

że może być tak dobrze.

Gdzieś nazywają Go inaczej. U mnie

On to On. Żywy. Dowód na swoje istnienie.

Przymyka oko, daje żyć. Jest. Tu i tam.

W głowie się nie mieści, że to wszystko

prawda.